Roszczenie o zaniechanie według § 14 ust. 5 niemieckiej ustawy o znakach towarowych

 

Może zauważyli już Państwo kiedyś, że ktoś naruszył Państwa znak towarowy zameldowany w Niemczech lub znak towarowy Unii Europejskiej i musieli Państwo stwierdzić, że małowartościowy towar jest dystrybuowany pod Państwa wysokowartościowym znakiem. Każdy życzyłby sobie, aby konkurent zaprzestał takiego działania i stawia sobie pytanie, czy istnieje z tego tytułu roszczenie.

Jednym z najważniejszych roszczeń w niemieckim prawie znaków towarowych jest roszczenie o zaniechanie według § 14 ust. 5 niemieckiej ustawy o znakach towarowych.

 

Wymogi roszczenia o zaniechanie

 

Roszczenia o zaniechanie ma na celu obronę przeciwko przyszłym naruszeniom znaku towarowego i jest niezależne od winy. Oznacza to, że na roszczenie o zaniechanie można powoływać się też wtedy, jeżeli konkurent niechcący naruszył znak towarowy. Ustawa zakłada zagrożenie powtórki naruszenia znaku towarowego lub zagrożenie pierwszego naruszenia znaku towarowego.

 

Zagrożenie powtórnego naruszenia znaku towarowego

 

Zagrożenie powtórnego naruszenia znaku towarowego istnieje zawsze wtedy, kiedy już w przeszłości znak towarowy został naruszony, a więc istnieje obawa powtórzenia. Jeżeli doszło już do naruszenia znaku istnieje przypuszczenie powtórzenia. Osoba naruszająca może uniknąć sądowego żądania o zaniechanie przez oddanie oświadczenia zaniechania razem z karą umowną.

 

Zagrożenie pierwszorazowego naruszenia znaku towarowego

 

Roszczenie o zaniechanie może być też uzasadnione, jeżeli grozi pierwszorazowe naruszenie znaku towarowego. Wymogiem jest poważna i bezpośrednia obawa naruszenia znaku towarowego. Typowe są w tym przypadku czynności przygotowawcze. Przeciwnik nie chce jeszcze używać znaku towarowego, ale złożył wniosek o jego rejestrację, zarejestrował domenę pod nazwą znaku towarowego albo oświadczył, że będzie używać znaku dla swoich towarów. Zagrożenie pierwszorazowego naruszenia znaku towarowego odpada już wtedy, kiedy przeciwnik rzetelnie oświadczy, że nie będzie używał danego znaku towarowego.

 

Osoba wnosząca roszczenie

 

Czasami nie jest pewne, kto może się powołać na roszczenie. Z pewnością jest to okaziciel znaku towarowego. Poza tym naruszenie znaku towarowego może dotyczyć także licencjobiorcy. Licencjobiorca nie może prowadzić postępowania przy naruszeniu prawa do znaku towarowego bez zgody okaziciela. Według § 30 ust. 3 niemieckiej ustawy o znakach towarowych licencjobiorca może prowadzić postępowanie obok okaziciela znaku towarowego, jeżeli okaziciel znaku towarowego się na to zgodzi.

 

Przeciwnik roszczenia

 

Przeciwnikiem roszczenia jest zawsze sprawca. Na podstawie właściwości własności przedsiębiorstwa według § 14 ust. 5 niemieckiej ustawy o znakach towarowych możliwym przeciwnikiem roszczenia może być także właściciel przedsiębiorstwa. Przeciwnikiem może być również współsprawca, a więc osoba, która działając umyślnie oraz w adekwatnym związku przyczynowym doprowadziła do naruszenia i podtrzymuje zaistniałą sytuację. W takiej sytuacji przeciwnik roszczenia musi naruszyć przynajmniej swój obowiązek sprawdzenia.

Dokładnie to jest istotne w przypadku portali internetowych jak Ebay. Portale te wystawiają bez własnej wiedzy cudze oferty sprzedaży w ramach zautomatyzowanych procesów. W tym przypadku należy rozróżnić, na ile i od którego momentu portal internetowy ma własny obowiązek kontroli oferty.

 

Państwa doradca w Niemczech
Rechtsanwältin Johanna Swist

 

Prawo znaków towarowych w Niemczech

 

Rufen Sie uns an! Tel.: 0211 – 8759  8066

 

 

Znaki towarowe: roszczenie o zaniechanie
WordPress Cookie Plugin od Real Cookie Banner Call Now Button