Wpływ decyzji na poziomie Unii Europejskiej
W sprawach międzynarodowych czasami może pojawić się pytanie, czy właściciel znaku towarowego z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej musi w ogóle dbać o to, co mówi niemiecki sąd.
Problem!
Na przykład sąd niemiecki mógłby orzec, że w przyszłości poszczegolny podmiot naruszający prawo do znaku towarowego będzie miał zakaz rozprowadzania na terytorium Republiki Federalnej Niemiec wlasnych towarów oznaczonych znakiem towarowym, ktore narusza prawa wlasciciela.
Jeżeli sprawca naruszenia znajduje się w Hiszpanii i naruszajacy uważa, że nie interesuje go wyrok i że nadal będzie wprowadzał do obrotu towary nielegalnie oznaczone w Niemczech z naruszeniem praw właściciela znaku towarowego. Właściciel znaku towarowego w koncu nie posiada hiszpańskiego wyroku.
Egzekucja w zakresie znakow towarowych
W takim przypadku podmiot dopuszczający się naruszenia musi zostać poinformowany, że środek przymusu jest skuteczny w państwie, w którym został zastosowany. Rozdział III rozporządzenia (WE) nr 44/2001 w sprawie uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych przewiduje takie rozporządzenie.
W rezultacie oznaczałoby to, że nawet gdyby w Hiszpanii nie było żadnych konsekwencji prawnych lub określonej procedury, wyrok musiałby zostać wdrożony w taki sposób, aby zastąpić go następstwem prawnym i procedurą najbliższą celowi.
Wreszcie, należy uznać, że sprawca naruszenia jest w błędzie. Orzeczenie niemieckiego sądu może mieć ogólnounijne skutki w dziedzinie prawa znaków towarowych.