Rekompensata za naruszenie klauzuli o zakazie konkurencji – odstąpienie od poumownej klauzuli o zakazie konkurencji

🔊 Słuchaj

Czasami mówimy coś, aby wzmocnić swoją pozycję lub po prostu uwolnić własną złość. Nie zdajemy sobie sprawy, że może to nam samym zaszkodzić, gdy druga strona potraktuje tą wypowiedź poważnie.

Tak było w przypadku, o którym decydował Federalny Sąd Pracy w dniu 31. Styczeń 2018, sygn. 10 AZR 392/17. Chodziło o poumowną klauzulę o zakazie konkurencji.

 

Poumowna klauzula o zakazie konkurencji!

 

Klauzula o zakazie konkurencji po ukończeniu stosunku pracy jest umową wzajemną zgodnie z §§ 74 i nast. HGB.

Rekompensata jest wynagrodzeniem za zaniechnie działalności konkurencyjnej.

Jeżeli jedna ze stron umownych nie dotrzyma własnego zobowiązania, druga strona może odstąpić od zakazu konkurencji, jeżeli spełnione są wymogi prawne. Skutek prawny wycofania się z ustalonego zakazu konkurencji może wejść w życie dopiero po otrzymaniu oświadczenia.

 

Fakty: rekompensata za naruszenie klauzuli

 

Powód był zatrudniony przez pozwanego pracodawcę od 1 lutego 2014 r. jako „kierownik techniczny” i otrzymywał miesięczne wynagrodzenie brutto w wysokości 6 747,20 euro.

W umowie o pracę zawarto klauzulę o trzymiesięcznym zakazie konkurencji w przypadku rozwiązania stosunku pracy. Za zaniechanie powód miał otrzymać rekompensatę w wysokości 50% ostatnich średnich miesięcznych zarobków.

Stosunek pracy zakończył się z powodu wypowiedzenia stosunku pracy przez powoda w dniu 31 stycznia 2016 r.

Powód w e-mailu z dnia 1 marca 2016 r. zwrócił się do pozwanego pracodawcy o wypłatę rekompensaty za miesiąc luty 2016 r., wyznaczając na próżno termin 4 marca 2016 r. W dniu 8 marca 2016 r. powód przesłał pozwanemu pracodawcy kolejny e-mail o następującej treści:

„W nawiązaniu do Pańskiego e-maila z dnia 1 marca 2016 r. oraz rozmowy telefonicznej z Panem B. pragnę poinformować, że od teraz nie czuję się już związany zakazem konkurencji”.

Powód żąda wypłaty rekompensaty umownej w wysokosci 10.120,80 euro brutto oraz odsetek za trzy miesiące. Uważa on, że nie odstąpił jednostronnie od klauzuli o zakazie działalności konkurencyjnej. Oświadczenie w e-mailu z 8 marca 2016 r. było po prostu emocjonalną reakcją. Natomiast pozwany pracodawca uważa, że powód prawomocnie odstąpił od ustaleń w wiadomości e-mail z dnia 8 marca 2016 r.

W niższej instancji powodowi przyznano rekompesatę tylko za okres od 1 lutego do 8 marca 2016 r. Za pozostały okres, tj. od 9 marca 2016 r. do 30 kwietnia 2016 r., pozew został oddalony.

 

Decyzja Federalnego Sądu Pracy: rekompensata za naruszenie klauzuli

 

Federalny Sąd Pracy zatwierdził decyzję niższej instancji.

Ponieważ postkontraktowa klauzula o zakazie konkurencji jest umową wzajemną, obowiązują ogólne przepisy dotyczące odstąpienia od umowy (§§ 323 i nast. Niemieckiego kodeksu cywilnego). Rekompensata jest wynagrodzeniem za zaniechanie działalności konkurencyjnej.

Jeżeli jedna ze stron nie wywiąże się z jej zobowiązań, druga strona może odstąpić od zakazu konkurencji, jeżeli spełnione są wymogi prawne. Wycofanie staje się skuteczne z chwilą otrzymania oświadczenia o odstapieniu.

Pozwany pracodawca nie zapłacił ustalonej rekompensaty, powód miał zatem prawo do odstąpienia od umowy.

Przyjęcie przez niższy Sąd Pracy, że powód skutecznie złożył oświadczenie o odstąpieniu od zakazu konkurencji w e-mailu z dnia 8 marca 2016 r., nie budzi żadnych obiekcji i nie może być podważone w postępowaniu apelacyjnym.

Federalny Sąd Pracy uznał, że byłemu pracownikowi nie przysługuje rekompensata za okres od 9 marca 2016 r.

 

Nauczka z tej historii:

 

Cóż, czasami trzeba uważać na to, co się mówi. A może lepiej nic nie mówić i od razu zasięgnąć porady prawnika.

 

Kancelaria Swist – Adwokat w Niemczech – Prawo Pracy
Państwa prawo w naszych wiernych rękach   

 

Całkowite uzasadnienie decyzji  „Rekompensata za naruszenie klauzuli” w języku niemieckim znajdą Państwo pod:

 

https://www.bundesarbeitsgericht.de/entscheidung/10-azr-392-17/?highlight=10+AZR+392%2F17